امروز با موضوع انواع قرارداد های پیمانکاری در خدمت شما هستیم.
از آنجا که هیچ دو پروژه ساختمانی یکسان نیستند، انواع مختلفی از قراردادهای ساختمانی وجود دارد تا نیازهای همه طرفین را برآورده سازد. دانستن اینکه کدام قرارداد مناسب پروژه است، به مالکان، پیمانکاران و تأمین کنندگان کمک می کند تا ریسک های احتمالی را مدیریت کرده و اطمینان حاصل کنند که کار و پرداخت تا حد ممکن طبق توافقی قابل انجام خواهد بود. در این مقاله ، نگاهی می اندازیم به ۵ نوع اصلی قرارداد در ساخت ، و در هریک یه سوالاتی که ممکن است در ذهنتان جرقه بزند، پاسخ می دهیم:
ویژگی های کلی هر نوع قرارداد چیست؟ مزایا و معایب آنها چیست؟
چه کسی بیشترین خطر را در هر قرارداد دارد؟
در چه نوع پروژه هایی معمولاً از هر قرارداد استفاده می شود؟
۵ نوع اصلی قرارداد های پیمان کاری
قراردادهای قیمت ثابت
قراردادهای یکجا، که به عنوان قراردادهای قیمت ثابت نیز شناخته می شود، اساسی ترین نوع قراردادهای ساخت است. به این دلیل که آنها برای تمام کارهایی که تحت آنها انجام می شود یک قیمت ثابت را ترسیم می کنند. به همین دلیل، قراردادهای یکجا در ساخت و ساز بسیار رایج اند.
قرارداد مقطوع یک قرارداد ساختمانی است که در آن پیمانکار می پذیرد پروژه را برای یک قیمت تعیین شده و از پیش تعیین شده به اتمام برساند. بر اساس توافق یکجا، که به عنوان مبلغ تعیین شده نیز شناخته می شود، پیمانکار قیمت کل پروژه را به جای پیشنهاد مناقصه برای هر مورد خاص، ارسال می کند. به دلیل سادگی، یک قرارداد یکجا به عنوان یکی از ۵ نوع متداول توافق نامه های ساخت و ساز است. با این وجود، برای اطمینان از انتخاب قرارداد مناسب برای پروژه خود، باید فاکتورهایی را در نظر بگیرید.
تا اینجا با مبحث قراردادهای قیمت ثابت آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
چه موقع باید از قرارداد یکجا استفاده کرد؟
برخی از شرایط و پروژه ها وجود دارد که در آنها قراردادهای یکجا می تواند بهترین انتخاب برای همه افراد باشد. به طور کلی، پروژه هایی که تحت قراردادهای یکجا کار می کنند، دو عامل اساسی دارند:
آنها دامنه کار معین و مشخصی دارند
تکمیل آنها نسبتاً ساده است
به عنوان مثال، یک سازنده برج می تواند با استفاده از قراردادهای یکجا کاملاً خوب کار کند. طراحی و نقاشی ها معمولاً ساده بوده و در کل پروژه بدون تغییر باقی می مانند که دامنه را مشخص می کند. بسته مصالح ساختمانی معمولاً به یک باره خریداری می شود و اثرات نوسانات قیمت گذاری مواد در خط اصلی پیمانکار را به حداقل می رساند.
پروژه های پیچیده تر
در پروژه های پیچیده تر، مانند ساخت و ساز ساختمان تجاری یا بازسازی چند مرحله ای، ممکن است قراردادهای یکجا نیز کارایی نداشته باشد. به دلیل پیچیدگی بسیاری از پروژه ها، تغییرات غیر برنامه ریزی شده عادی است. شرایط متفاوت قیمت ها می تواند به سرعت برنامه ها و توافق ها را تغییر دهد. هرچه پارامتر های متحرک در پروژه بیشتر باشد، احتمال اینکه پیمانکار قرارداد مبلغ مقطوع را انتخاب کند کمتر است.
در پروژه های دولت فدرال، بسیاری از پروژه ها تحت یک قرارداد با قیمت ثابت کار می کنند، که بسیار شبیه به قرارداد یکجا است. دولت این قراردادها را ترجیح می دهد، زیرا معتقد است كه این بهترین روش برای استفاده از دلار مالیات دهندگان برای خریدها و پروژه ها است. طبق مقررات تصرف فدرال (FAR)، چندین گزینه برای قراردادهای با قیمت ثابت وجود دارد که اکثر قرارداد های پیکانماری را پوشش می دهد.
شما در حال خواندن پست انواع قرارداد های پیمانکاری هستید.
قیمت قرارداد های یکجا
از آنجا که در یک قرارداد یکجا، یک قیمت کلی وجود دارد، بدون در نظر گرفتن هزینه های متغیر، پیمانکار بهتر است آن قیمت را به درستی بدست آورد. این مبلغ از برنامه های جامع، مشخصات دقیق ساخت و کمی اعتماد حاصل می شود.
استفاده موفقیت آمیز از یک قرارداد یکجا به معنای پیش بینی صحیح از زمان بندی پروژه، کلیه مصالح و هزینه های کارگری و همچنین دانستن میزان ساخت در قیمت برای حاشیه سود و هزینه های سربار است. علاوه بر این، آن پیمانکار بهتر است مطمئن باشد که مالک سعی نخواهد کرد برای طول عمر پروژه درخواست تغییر کند.
اجازه دهید بیشتر به بررسی نکات مثبت و منفی بپردازیم تا بهتر بتوانید درک کنید که چرا این قراردادها برای یک پروژه خاص انجام می شود یا کار نمی کند.
مزایای قراردادهای یکجا
قراردادهای یکجا می تواند مزایایی را برای هر دو طرف در یک پروژه ساخت فراهم کند. در اینجا برخی از بزرگترین مزایا ذکر شده است.
سادگی
قراردادهای یکجا، ساده ترین شکل قرارداد ساخت است. ترسیم آنها آسان و قابل درک است. در اسناد قرارداد به روشنی کار مورد نظر و میزان پولی که پیمانکار در پایان پروژه انتظار دارد، مشخص شده است. پیمانکاران قرارداد های یکجا را دوست دارند زیرا برخی استقلال و آزادی کار را برایشان فراهم می کند.
مالکان قرارداد های یکجا را دوست دارند زیرا مالکان می دانند که در پایان پروژه دقیقاً چه هزینه ای برای آنها خواهد داشت. آنها نباید نگران افزایش بیش از حد ساعات کاری انسان یا نشانه گذاری مواد باشند. قیمت آن چیزی است که هست. بنابر این این یک معامله ی دو سر برد است.
مخاطب گرامی شما در حال مشاهده پست انواع قرارداد های پیمانکاری هستید.
سودآوری
هنگامی که یک پیمانکار در ابتدای پروژه از یک قرارداد یکجا استفاده می کند، آنها درصدص را برای بیمه در قیمت کل خود قرار می دهند. این بیمه از آنها در برابر حوادث غیرمترقبه مورد انتظار اما پیش بینی نشده محافظت می کند. اگر پیمانکار بتواند هزینه های سربار خود را کنترل کند و مواردی که پیش می آید جزئی باشد، باید این صندوق بیمه داخلی را حفظ کند. با توجه به اینکه سود در حال حاضر بخشی از قیمت کلی است، این پول نقد اضافی یک پاداش بالقوه است.
پیشنهاد می کنیم از پست پیمانکاری ساختمان چیست دیدن کنید.
تامین بودجه آن آسان تر است
سایر قراردادها با قیمت جاری بیشتر می توانند برای تأمین هزینه های مالی چالش برانگیز باشند. با قراردادهای پایان یافته، وام دهندگان در مورد ساعات کاری بیش از حد تورم و افزایش شرایط احتمالی نگران می شوند.
به طور کلی، مالکان با اطمینان از تأمین مالی با یک قرارداد یکجا، راحت تر عمل می کنند. وام دهندگان از دانستن هزینه های پروژه در پایان کار قدردانی می کنند. آنها تمایل بیشتری به تأمین بودجه این پروژه ها دارند زیرا کل محدوده پروژه تحت یک قرارداد با ارزش تعیین شده است.
تا اینجا با مبحث مزایای قراردادهای یکجا آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
کاغذ بازی پیچیده ای ندارند
طبیعتاً پروژه هایی که براساس یک قرارداد یکپارچه پیش می روند، نیاز به مدارک کمی دارند. پرداخت ها طبق برنامه پیشرفت انجام می شوند، بنابراین مالکان نیازی به نگرانی در مورد هزینه های مادی و ساعت کاری ندارند. این بدان معناست که پیمانکاران نیازی به تهیه فاکتورهای دقیق یا برنامه های پرداخت پیچیده ندارند و در نهایت پرداخت آسان است.
مدیریت جریان نقدی راحت تر است
وقتی یک نقشه راه پرداخت دقیق پیش رو دارید، بودجه و مدیریت جریان نقدی خود راحت تر است. قراردادهای یکجا، شامل درصد پرداخت ها در مراحل خاصی از پروژه، منهای هرگونه ماندگاری است. آنها با دانستن اینکه هزینه کلی پروژه چقدر خواهد بود، می دانند که چقدر باید انتظار داشته باشند و چه زمانی باید انتظار آن را داشته باشند. این برنامه و درصد باعث می شود حساب های دریافتنی و جریان وجوه نقد بسیار ساده تر باشد و موانع آن برطرف شود.
برخلاف هزینه های اضافی یا قراردادهای زمان و مواد، هزینه های بسیج اولیه کمتر می تواند پیمانکار را تحت قرارداد یکجا جمع کند. آنها باید قبل از انجام اولین پرداخت پیش پرداخت، مقدار بیشتری از پول نقد خود را هنگام برخاست هزینه کنند.
مضرات قراردادهای یکجا
همانطور که قبلاً اشاره کردیم، قراردادهای یکجا همیشه به صرفه و بی دردسر نیستند. در اینجا برخی از اشکالات اصلی آورده شده است.
ریسک بالای پیمانکار
هنگامی که یک پیمانکار با یک قرارداد با قیمت ثابت موافقت می کند، آنها تمام خطراتی را که برای تکمیل پروژه وجود دارد، بر عهده می گیرند. همانطور که قبلاً ذکر شد، آنها مقداری پول بیمه را در قیمت در نظر می گیرند، اما مشکلات می توانند بسیار جدی باشند و گاه حتی از آ« مبلغ هم بیشتر شوند و ضرر زیادی به پیمانکار برسانند.
هنگامی که یک پروژه با مبلغ کل بیش از بودجه اجرا می شود، پیمانکار هرگونه هزینه اضافی را به عهده می گیرد. اگر قیمت مواد سر به فلک بکشد، مالک هزینه بیشتری پرداخت نمی کند. اگر مشکلی برای نیاز به مواد یا نیروی کار اضافی پیش آمد، قیمت تغییر نمی کند. تمام این هزینه های اضافی به عهده پیمانکار است.
بالقوه می تواند گران تر تمام شود
این قابل درک و پذیرش است که پیمانکاران در هنگام قیمت گذاری یک قرارداد یکجا، اغلب هزینه را جبران می کنند. مالکان می دانند که پیمانکار در معرض خطر پروژه قرار دارد، بنابراین آنها مایلند برای آرامش خاطر کمی بیشتر هزینه کنند. این باعث می شود که قراردادهای یکجا از سایر قالب های قرارداد گران تر شود.
با این حال، مالک گاهی ممکن است متحمل ضرر شود. از آنجا که طبق این قرارداد، پیمانکار کاملاً استقلال دارد، آنها می توانند – و باید – با بهترین قیمت مواد خرید کنند. پیمانکاران غیر صادق ممکن است سعی کنند مواد پایین را جایگزین کنند تا سود خود را در این پروژه جبران کنند.
پروژه ها نمی توانند سیال باشند
همانطور که قبلاً گفته شد، هر دو طرف درگیر در یک قرارداد یکجا، باید در مورد جزئیات و روند پروژه آگاهی داشته باشند. این تنها راه پیمانکار برای ارائه پیشنهاد دقیق و تکمیل پروژه تا مشخصات توافق شده است. این بدان معناست که این قراردادها نمی توانند روان باشند.
تغییراتی که در طول پروژه اتفاق می افتد می تواند زمان بر و مملو از کاغذ بازی باشد. یک پیمانکار برای هرگونه تعدیل در حیطه کار لازم است از مالک دستور تغییر دریافت کند. سفارشات تغییر تنها راه محافظت از دامنه در برابر بالا و پایین شدن ها و تغییر شکل خط اصلی پیمانکار است.
سایر انواع قرارداد تغییرات را خیلی راحت تر جذب می کنند
پیمانکاران می توانند سود خود را پنهان کنند. جزئیات مدارک مربوط به قرارداد یکجا به مراتب کمتر از سایر فرم های قرارداد است. یعنی فشاری روی پیمانکار برای تهیه لیست مواد جزئی یا تهیه نقل قول های پیمانکار فرعی و تأمین کننده به مالک است. این عدم تهیه آیتم به پیمانکار این امکان را می دهد تا هزینه ها را تغییر داده و سود واقعی خود را پنهان کند.
پیشنهادات نامتعادل در پروژه های کلان معمول است. پیمانکار مقداری از سود خود را به مارک مواد یا کار انتقال می دهد تا حاشیه سود واقعی آنها را از مالک پنهان کند. در حالی که مبلغ یکجا یکجا است، اما این عدم شفافیت می تواند به پیمانکار اجازه دهد قیمت خود را کمی افزایش دهد، با توجه به اینکه برای اثبات هزینه های خود هرگز مجبور به تهیه فاکتور جزئی نخواهند بود.
اختلافات مشترک با قراردادهای یکجا
اختلاف نظرها و سوتفاهم ها در بیشتر پروژه ها اتفاق می افتد. چند نوع اختلاف رایج وجود دارد که تحت قراردادهای یکجا انجام می شود.
مهم است که درک کنیم این قراردادها خیلی شفاف نیستند. مالک هرگز واقعاً مطمئن نیست که هزینه ها چگونه هستند و پیمانکار در این پروژه چقدر بابت هر چیز می پردازد. پیمانکاران به طور طبیعی روند کاری خود را پنهان می کنند . در هر نقطه از انجام کار، این بی اعتمادی می تواند باعث اختلاف شود.
بالا و پایین شدن دامنه نیز می تواند یک مشکل جدی باشد. پیمانکاران معمولاً خود را موظف می دانند که برای جلوگیری از ناراحتی مشتری و طولانی شدن روند پرداخت، تغییرات کوچک را بپذیرند. چندین مورد از این تغییرات در طول زمان می تواند نتیجه ی کلی پروژه را تغییر دهد. بدون دستورات تغییر برای این تعدیل ها، پیمانکار ممکن است سود خود را کاهش دهد یا اینکه در تلاش است پول نقد را برای تغییرات بدون سوابق بازیابی کند تا ثابت کند که همه چیز به نفع و طبق خواسته ی مالک انجام شده است.
قراردادهای زمان و مواد
در مقابل قراردادهای یکجا، قراردادهای زمان و مواد (T&M) برای پروژه هایی که دامنه کار آنها به خوبی مشخص نشده است، بهترین نتیجه را دارند. قراردادهای زمان و مواد، هزینه مواد را به پیمانکاران پرداخت می کنند و نرخ پرداخت ساعتی یا روزانه را تعیین می کنند.
تا اینجا با مبحث اختلافات مشترک با قراردادهای یکجا آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
در ادامه مروری بر مزایا و معایب قراردادهای زمان و مواد خواهیم داشت:
اگر در صنعت ساخت و ساز کار می کنید، حتما روی قرارداد های زمان و مواد کار کرده اید. این فقط یک روش آسان برای انجام کارها است و با توجه به هزینه کل مواد به علاوه مدت زمان کار منطقی است. اما قرارداد انتخاب وقت و مواد همیشه بهترین انتخاب نیست. بنابراین این سوال مطرح می شود که استفاده از قرارداد زمان و مواد چه مزایا و معایبی دارد؟ در ابتدا بیایید ببینیم این چه نوع قراردادی است.
قرارداد زمان و مواد چیست؟
در این قرارداد ها هزینه های مادی را به پیمانکاران بازپرداخت می کنند و همچنین برای مدت زمانی که در این شغل کار می کنند به آنها یک نرخ پرداخت می شود. در ابتدا، توافق در مورد اینکه چه موادی پرداخت می شود و چه نرخ ساعتی اعمال می شود بسیار مهم است.
با توجه به این نکته ، در اینجا برخی از مزایا و معایب قرارداد زمان و مواد ذکر شده است:
جوانب مثبت قرارداد زمان و مواد
اگر مشخصات محوری مربوط به پروژه تغییر کند، زمان و مواد مورد نیاز همچنان مبنای پرداخت ها هستند.
با اطمینان می توانید تاخیرها یا سد معبرها را مدیریت کنید. ساختار ساده قیمت نحوه دسترسی به زمان اضافی یا منابع مورد نیاز برای تکمیل کار را ساده می کند.
مذاکرات ساده است. تنظیم قوانین در ابتدای کار برای اینکه چه ماده ای تحت پوشش قرار می گیرد و چه نرخ هایی برای زمان کار تعیین می شود آسان است. علاوه بر این، تعیین مقدار قابل ارسال برای برنامه ریزی و برنامه ریزی متناسب با آن به سادگی قابل انجام است.
قراردادهای زمان و مواد چابک هستند. از آنجا که مشتری هزینه مواد را به پیمانکار بازپرداخت می کند و دستمزد ساعتی پرداخت می کند، تأخیرهای غیر منتظره، سد راه و سایر تغییرات دامنه کار تحت پوشش قرار می گیرد.
قراردادهای زمان و مواد مذاکرات ساده را فراهم می کنند. تنظیم قوانینی برای اینکه چه ماده ای تحت پوشش قرار می گیرد و دستمزد ساعتی آن چقدر خواهد بود، با قراردادهای زمان و مواد ساده است.
معایب قراردادهای زمان و مواد
پیگیری زمان و میزان هزینه ای که برای مواد خاص در نظر گرفته می شود، می تواند بهره واقعی را کاهش دهد.
هیچ فایده ای برای کارآیی ندارد. اگر پرداخت براساس زمان انجام شود، انگیزه کمی برای اتمام سریع کار وجود دارد. اما می توان با در نظر گرفتن نوعی پاداش برای پیش از موعد مقرر این مشکل را حل کرد.
پرداخت هزینه ها گاهی گران در می آید و در صورت بروز اختلاف می تواند خطرناک باشد. غالباً، این مشاغل به صورت بازپرداخت کار می کنند، بنابراین یک پیمانکار مواد لازم را خریداری کرده و بعداً قبض را تحویل مالک می دهد.
پیگیری قرارداد زمان و مواد زمان بر است
پیگیری قرارداد زمان و مواد زمان بر است. ثبت هر یک از هزینه های اصلی یک پروژه کار کمی نیست و عدم ارائه عدد دقیق پس از اتمام، به معنای کاهش حاشیه سود است. انجام یک کار کامل در اینجا به این معنی است که شما زمان بیشتری را برای خرد کردن اعداد و زمان کمتری برای انجام کار صرف می کنید.
بهره وری پاداش داده نمی شود. از آنجا که قراردادهای زمان و مواد بر اساس ساعت یا روز پرداخت می شوند، هیچ انگیزه واقعی برای پایان زودهنگام یک پروژه وجود ندارد. با این وجود، معمولاً تعیین پاداش برای اتمام زودتر از موعد مقرر، امری رایج است.
هنگامی که ماهیت غیر قابل پیش بینی هر پروژه ساختمانی را در نظر می گیرید، مالک با قراردادهای زمان و مصالح مقدار قابل توجهی از خطر را متحمل می شود. دلیل آن این است که آنها ملزم به پرداخت هزینه های غیرمنتظره، تغییر یا اضافه زمان در طی پروژه برای پیمانکار شده و هزینه آنها را بیش از آنچه در ابتدا برنامه ریزی کرده اند، پرداخت می کنند.
چه موقع قرارداد زمان و مواد بیشترین کاربرد را دارد؟
پاسخ قابل پیش بینی نیست. نه به معنای واقعی کلمه! قراردادهای زمان و مواد برای مشاغلی که دامنه کار ممکن است تغییر کند، یا در مواردی که پیش بینی مقدار زمان و مواد لازم برای انجام کار بسیار دشوار است، بیشترین کارایی را دارند. در غیر این صورت، منعقد کردن در یک قرارداد که در آن مهلت زمانی و سود زیاد باشد، اصلاً منطقی نیست.
وقتی دامنه کار قابل پیش بینی باشد، دلیلی ندارد که قیمت مناسبی تعیین نکنید و کار را تا حد ممکن کارآمد از پا در آورید. قرارداد زمان و مواد می تواند کاغذ بازی را در قدم های اول ساده کند. با این حال، استفاده از این نوع قرارداد می تواند نیاز به کار بیشتری در بخش های نهایی داشته باشد.
۳ قراردادهای هزینه به علاوه
قراردادهای هزینه بعلاوه، که در اصطلاح دیگر به آنها قرارداد بازپرداخت هزینه گفته می شود، شامل وظیفه مالک جهت پرداخت هزینه های متحمل شده در طول پروژه به علاوه مبلغ مشخصی برای سود است که می تواند با درصدی از قیمت کل پروژه تعیین شود.
قرارداد به علاوه هزینه نوعی قرارداد است که در آن پیمانکار برای تمام هزینه های مربوط به ساخت و ساز خود مبلغی را دریافت م کند. به علاوه، مبلغ توافق شده مشخصی برای سود به پیمانکار پرداخت می شود. با این حال، مانند همه موارد در پرداخت ساخت و ساز، قراردادهای هزینه اضافی به همان راحتی که به نظر می رسد نیستند. در مورد مزایا و معایب قراردادهای هزینه به علاوه یا بازپرداخت هزینه، در ادامه بیشتر توضیح می دهیم.
بهتر است برای درک بهتر مفاهیم پیش رو، با مفهوم هزینه و انواع آن در قرارداد های پیمانکاری آشنا شوید.
در مشاغل بدون هزینه، سه نوع “هزینه” وجود دارد:
هزینه های مستقیم
این هزینه ها هزینه های واقعی است که برای کار خاصی انجام می شود. در صنایع دیگر، این هزینه ها را می توان “هزینه کالاهای فروخته شده” نامید و شامل مواردی مانند نیروی کار مستقیم، مواد (مواد وارد شده در کار)، تجهیزات (خریداری شده یا اجاره شده به طور خاص برای پروژه در دست اجرا) می شوند.
هزینه های غیرمستقیم
این هزینه ها را احتمالاً با استفاده از اصطلاح آشنا تر، “هزینه های سربار” تشخیص خواهید داد. اینها همه هزینه های مربوط به تجارت شما است که برای اجرای موفقیت آمیز یک شغل مورد نیاز است. این موارد شامل اجاره فضای اداری، بیمه شغل، مسافت پیموده شده از یک سایت شغلی و هزینه های ارتباطی را شامل می شود. با احتساب این هزینه ها ممکن است بازپرداخت وجود داشته باشد، اما به طور کلی، برخی از هزینه های اضافی می تواند در قرارداد بازپرداخت هزینه لحاظ شود.
سود
به طور کلی، این مبلغ توافقی است که بر اساس درصدی از هزینه های مستقیم یک شغل خاص تعیین می شود.
جوانب مثبت و منفی قراردادهای Cost Plus
مزایای قرارداد به علاوه هزینه
قراردادهای بدون هزینه می توانند برای یک پیمانکار واقعاً مقرون به صرفه باشند. تصمیماتی مانند استفاده یا عدم استفاده از بهترین مواد در صورتی که هزینه از محل پرداخت پیمانکار خارج نشود، آسان تر می شوند.
بعلاوه، اگر جمع آوری یک برآورد برای یک شغل چالش برانگیز باشد، یک قرارداد به علاوه هزینه می تواند کمک کند. از آنجا که با شروع کار هزینه ها بازپرداخت می شود، یک پیمانکار لازم نیست نگران تخمین غلط یا نادرست حاشیه کار خود باشد.
یکی دیگر از مزایای این نوع قرارداد این است که می تواند برای تعیین محدودیت یا سقف مبلغی که یک پیمانکار می تواند برای یک پروژه مشخص هزینه کند، استفاده شود. برای یک مالک ملک، این می تواند در حفظ بودجه محدود مفید باشد. اگرچه در بخش بعدی در مورد بیشتر بحث خواهیم کرد، عدم موفقیت در انعقاد قرارداد هزینه اضافی می تواند به یک اشکال تبدیل شود.
قراردادهای هزینه به علاوه انعطاف پذیر هستند. قراردادهای بدون هزینه به مالکان امکان می دهد در طول مسیر تغییرات طراحی ایجاد کنند و پیمانکاران می دانند که بابت وقت اضافی یا موادی که این تغییرات متحمل می شوند به آنها پرداخت می شود.
محاسبات غلط ویرانگر نیستند. از آنجا که قراردادهای هزینه اضافی ذاتاً انعطاف پذیر هستند، عدم انطباق قیمت نهایی با پیشنهاد اولیه به اندازه قراردادهای یکجا ضرری ندارد.
ایرادات قرارداد به اضافه هزینه
استفاده از قرارداد بعلاوه هزینه می تواند اشکالاتی داشته باشد. از آنجا که یک پیمانکار ملزم است توجیه کند که چرا هزینه ها به یک پروژه مرتبط هستند، این امر می تواند به تلاش بیشتری برای مدیریت و پیگیری کلیه هزینه های مربوطه نیاز داشته باشد. برای پیمانکاران بی نظم، یک قرارداد بعلاوه هزینه می تواند واقعاً مشکلاتی ایجاد کند.
مسئله دیگر ممکن است محاسبه هزینه های غیرمستقیم باشد. پیمانکاران باید چراغ ها را روشن نگه داشته، اجاره خانه را پرداخت کرده و انواع هزینه های اداری را بپردازند. اینها هزینه هایی نیست که مالک معمولاً از پرداخت آنها راضی خواهد بود. بنابراین، مهم است که مطمئن شوید که “قرارداد بازپرداخت هزینه” برای پوشش هزینه های غیر مستقیم کافی است.
بعلاوه، یک قرارداد بعلاوه هزینه معمولاً از طریق بازپرداخت انجام می شود. به این معنی که پیمانکار در یک قرارداد بعلاوه هزینه باید هزینه های خود را بپردازد. با توجه به اینکه جریان نقدینگی در صنعت ساختمان چقدر مشکل ساز است، در صورت عدم احتیاط، این مالکیت قرارداد را می تواند در بند خود قرار دهد.
با این نوع قرارداد، سود شما از قبل تعیین شده است
همچنین، با این نوع قرارداد، سود شما از قبل تعیین شده است – شما (و مشتری و سایر ذینفعان پروژه) می دانید که دقیقاً چه مقدار سود در کار خواهید داشت زیرا در قرارداد گنجانده شده است. در این صورت، لزوماً نمی توانید با کاهش هزینه ها، سود بیشتری بدست آورید زیرا این مبالغ از قبل مشخص و قابل جبران خواهد بود. در نهایت کاهش هزینه ها در واقع سود شما را کاهش می دهد.
توجیه برخی هزینه ها می تواند دشوار باشد. قراردادهای هزینه اضافی به پیمانکاران برای توجیه هزینه های یک پروژه معین نیاز دارند. بعضی اوقات حساب کردن این هزینه ها دشوار است و مالکان می توانند در برابر بازپرداخت هزینه های غیرمستقیم مانند هزینه های اداری و مسافت پیموده شده مقاومت کنند.
پیش پرداخت هزینه مصالح می تواند پیمانکاران را در بند سهام قرار دهد. از آنجا که قراردادهای بدون هزینه از طریق بازپرداخت کار می کنند، پرداخت بیشتر از آنچه برای مواد انتظار داشتید می تواند به معنای این باشد که برای باقی مانده پروژه در تنگنا هستید.
وقتی صحبت از قراردادهای هزینه اضافی می شود، بیشترین خطر را به عهده مالک می گذارد. این به این دلیل است که پیمانکار برای تمام هزینه های انجام شده در طول پروژه پرداخت می شود و هزینه های پیش بینی نشده از جیب مالک خارج می شود. به همین دلیل، قراردادهای هزینه اضافی برای پروژه هایی که به انعطاف پذیری خلاقانه زیادی نیاز دارند، مناسب ترین مورد هستند.
سرانجام ، یک اشکال آخر، این بار برای مالکان:
قراردادهای بدون هزینه می توانند نوعی تعارض منافع را برای پیمانکاران ایجاد کنند، که می تواند منجر به افزایش قیمت پرداختی برای صاحبان شود. به این نکته فکر کنید: به علاوه هزینه. هرچه هزینه های بیشتر مربوط به پروژه بیشتر باشد ، “هزینه های اضافی” بیشتری می تواند توسط پیمانکار دریافت شود. بنابراین، انگیزه کمی برای پایین آوردن هزینه ها وجود دارد، مگر اینکه سقف مالیات گذاشته شود.
هزینه های تحت پوشش قراردادهای هزینه اضافی می تواند شامل هزینه های مستقیم (به عنوان مثال نیروی مستقیم و مواد)، هزینه های غیرمستقیم (به عنوان مثال فضای اداری، هزینه های سفر و ارتباطات) و سود (یعنی هزینه یا مارک مورد توافق) باشد.
۴ قراردادهای قیمت واحد
قراردادهای قیمت واحد، کل کار مورد نیاز برای تکمیل یک پروژه را به واحدهای جداگانه تقسیم می کنند. آنها همچنین به عنوان قرارداد اندازه گیری و پرداخت یا قرارداد اندازه گیری مجدد شناخته می شوند. پیمانکار به جای برآورد کل پروژه، تخمین قیمت برای هر واحد کار را به مالک ارائه می دهد.
قرارداد قیمت واحد چیست و چه زمانی باید از آن استفاده شود؟
یک پروژه ساختمانی مجموعه ای از فرایندهای پیچیده است. این بدان معنی است که قرارداد برای ساخت و ساز می تواند به همان پیچیده باشد. یکی از راههای مختلفی که ممکن است در قراردادهای ساختمانی متفاوت باشد، روشی است که برای تعیین قیمت کار استفاده می شود. یکی از روشهای رایج استفاده از قرارداد قیمت واحد است. برای توضیح کامل نحوه استفاده از قرارداد قیمت واحد در ساخت و ساز، به ادامه مطلب توجه کنید.
تا اینجا با مبحث قرارداد قیمت واحد چیست و چه زمانی باید از آن استفاده شود آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
قرارداد قیمت واحد چیست؟
در قرارداد قیمت واحد، قیمت کل قرارداد بر اساس قیمت تمام “قطعات” یا واحدهای کار جداگانه است. طبق قرارداد قیمت واحد، پیمانکار قیمت مشخصی را برای یک یا چند کار یا “بخش” جزئی یا “بلوک” از کار کلی مورد نیاز پروژه در اختیار مالک قرار می دهد. سپس مالک موافقت می کند که بابت واحدهایی که پیمانکار برای تکمیل پروژه هزینه می کند به پیمانکار پرداخت کند.
بنابراین به جای اینکه نگاهی کلی به پروژه بیندازیم و قیمت را بر اساس آن محصول نهایی تعیین کنیم، قرارداد قیمت واحد قیمت را براساس “واحدهایی” که برای تشکیل آن کار لازم است تعیین می کند. اغلب اوقات، در شروع کار تعداد واحدهای مورد نیاز مشخص نخواهد شد.
تا اینجا با مبحث قرارداد قیمت واحد چیست آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
نمونه قرارداد قیمت واحد
ساده ترین مثال از قرارداد قیمت واحد احتمالاً پرداخت هزینه خاک توسط بار است. ممکن است شما دقیقاً ندانید که چند بار بارگیری خواهد شد، بنابراین انتخاب یک قیمت کلی در آغاز کار چندان منطقی نخواهد بود.
با این حال، تعیین قیمت مناسب برای هر بار چندان دشوار نیست. قراردادهای قیمت واحد برای بسیاری از پروژه ها، معاملات و وظایف دیگر مورد استفاده قرار می گیرند.
“واحد” در قرارداد قیمت واحد چیست؟
یک “واحد” نمایانگر مجموعه ای از فعالیت ها، مواد یا ترکیبی از این دو مورد است. ممکن است برای تکمیل کل کار به هر تعداد واحد نیاز باشد – و معمولاً در مورد تعداد واحد مورد نیاز در شروع کار تخمین زده می شود.
در طول عمر پروژه ، پیگیری و ارزیابی مجدد آن برآورد مهم است. این “اندازه گیری” و “اندازه گیری مجدد” نامیده می شود و قراردادهای قیمت واحد اغلب به همین دلیل به عنوان قرارداد اندازه گیری، قرارداد اندازه گیری و پرداخت یا قرارداد اندازه گیری مجدد شناخته می شوند.
چه هزینه هایی برای قیمت گذاری یک واحد هزینه می شود؟
فاکتورهای موجود در قیمت واحد چیست؟
هر هزینه ای که برای تکمیل آن واحد کار انجام شود می تواند به قیمت تمام شود. این نه تنها هزینه های مادی را شامل می شود، بلکه سایر مواردی که کمتر مشهود است نیز در آن نظر گرفته می شوند.
در اینجا لیستی از هزینه ها آورده شده است که معمولاً در قیمت های واحد تقسیم می شوند:
هزینه های نیروی کار
هزینه های مواد
هزینه های سربار
سود
مالیات
هزینه های اجازه و بازرسی
بازگرداندن آن به مثال حمل و نقل خاک می تواند به ارائه وضوح در اینجا کمک کند. برای حمل سود، حمل و نقل باید هزینه های خود را که مربوط به هر بار است درک کنند. به این ترتیب، آنها خواهند فهمید که هر هزینه برای چیست و چقدر می توانند قیمت ها را کنترل کنند در حالی که هنوز حاشیه سود قابل قبولی را حفظ می کنند.
بنابراین، بسیاری از متغیرهایی که در پروژه های ساختمانی وجود دارد، مستقیماً در یک قرارداد قیمت واحد قرار می گیرند. اگر برای انجام یک کار بیشتر از آنچه در ابتدا تخمین زده شده بود مورد نیاز باشد، حاشیه سود پیمانکار یا تامین کننده (٪) باید ثابت بماند – کار اضافی به عنوان واحدهای بیشتر در قیمت محاسبه می شود.
اگر به مواد بیشتری نیاز باشد امکان اضافه کردن آن در هزینه واحد وجود دارد. برعکس، اگر کار کمتری لازم باشد، درصد سود برای پیمانکار ثابت خواهد ماند، اما هزینه کلی کمتر از برآورد اولیه خواهد بود.
چه زمانی باید از قرارداد قیمت واحد استفاده کنید؟
قرارداد قیمت واحد بسیار منطقی است وقتی کار به راحتی به قطعات قابل شناسایی (واحدها) تقسیم شود. بنابراین، جایی که پروژه ها تکراری هستند یا قیمت به شدت به مواد وابسته است و در آنجا ممکن است مقدار نهایی کار مشخص نباشد، استفاده از قرارداد قیمت واحد بسیار منطقی است.
از طرف دیگر، ممکن است پروژه های پیچیده ای که شامل فعالیت های ترکیبی بین معاملات یا مواد مختلف هستند، با قراردادهای قیمت واحد ایده آل نباشند. اگرچه ممکن است قرارداد قیمت واحد برای کل پروژه ایده آل نباشد، اما ممکن است ابزاری عالی برای پیمانکاران و مالکان باشد تا بتوانند از آن برای بخشهایی از یک پروژه استفاده کنند که به راحتی می توان آن را کمی کرد.
قراردادهای قیمت واحد معمولاً برای پروژه های ساختمانی عمومی استفاده می شود. با این حال، استفاده از قراردادهای قیمت واحد در مشاغل خصوصی نیز می تواند برای معاملات خاص منطقی باشد.
قراردادهای قیمت واحد می توانند فاکتور را آسان کنند
با استفاده از قرارداد قیمت واحد، مالکان می توانند به راحتی قیمتی را که پیمانکاران برای کالاها و خدمات دریافت می کنند تأیید کنند. به همین ترتیب، پیمانکاران به راحتی می توانند هزینه کالاهای خود و هزینه های متغیر مرتبط با یک پروژه خاص را تحت نظر داشته باشند.
ما در حال حاضر چند بار در مورد اندازه گیری مجدد بحث کرده ایم، اما لازم به ذکر است که از آنجا که قراردادهای قیمت گذاری واحدهایی کاملاً خرد شده اند، مالک به راحتی می تواند فاکتور را با قیمت پیش بینی شده واحدهای پروژه مقایسه کند.
برخلاف برخی دیگر از قراردادها که علامت گذاری پیمانکار در پشت صحنه است، واحدها کاملاً شفاف هستند. این بدان معناست که یک مالک همیشه می تواند مطمئن باشد که از آنها به طور عادلانه و طبق قرارداد شارژ می شود.
از سوی دیگر، وقتی با مشتری خود قرارداد قیمت واحد بسته اید، فاکتور گرفتن از آنها بسیار آسان است. قیمت هر واحد باید خیلی زودتر از عملکرد واقعی کار تعیین شود، بنابراین می تواند بسیار شفاف و آسان باشد.
بعلاوه، هنگامی که قیمت های واحد از قبل تعیین شده باشد، به راحتی می توان از بحث با مشتری در مورد هزینه های فاکتور جلوگیری کرد. قراردادهای قیمت واحد برای پروژه هایی مفید است که در آنها کار تکراری است، و به شدت به هزینه های مواد بستگی دارد و میزان کار مورد نیاز قبل از شروع پروژه مشخص نیست.
مزایای قیمت واحد
قراردادهای قیمت واحد صورتحساب را ساده می کنند. قراردادهای قیمت واحد امکان افزایش شفافیت را فراهم می کند. مالکان به راحتی می توانند هر هزینه ای را که به قیمت نهایی قرارداد می رسد، درک کنند زیرا قیمت هر واحد از پیش تعیین شده است. این به شما کمک می کند تا وقتی زمان پرداخت پول است از اختلافات و مشاجرات جلوگیری کنید.
در صورت نیاز به کار بیشتر، حاشیه سود ثابت می ماند. هر کار اضافی که مورد نیاز باشد به سادگی به عنوان یک واحد پیش قیمت دیگر به آن اضافه می شود و مدیریت سفارشات تغییر و سایر تغییرات دامنه کار را آسان می کند.
شما در حال خواندن مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری هستید.
معایب قیمت واحد
پیش بینی ارزش نهایی قرارداد می تواند دشوار باشد. معمولاً بلافاصله مقدار واحدهای مورد نیاز برای تکمیل یک پروژه مشخص نیست. این بدان معناست که دارندگان ممکن است بیش از آنچه انتظار داشتند پرداخت کنند.
اندازه گیری مجدد می تواند پرداخت را به تأخیر بیندازد. اندازه گیری مجدد یا توانایی مالک در مقایسه قیمت هر واحد با کل هزینه پروژه، می تواند سرعت پرداخت را کاهش دهد. اگرچه شفافیت چیزی است که همه باید به دنبال آن باشیم، اما این ممکن است موضوعی باشد که می خواهید در نظر بگیرید.
وقتی صحبت از قراردادهای قیمت واحد می شود، بیشتر خطر به عهده مالک است زیرا آنها باید هزینه واحدهای غیر منتظره اضافه شده را جبران کنند. با این حال، شفافیت آنها به نفع گسترده ای برای تمام طرف های درگیر است.
۵ قراردادهای حداکثر قیمت تضمینی یا GMP
قراردادهای حداکثر قیمت تضمینی (GMP) محدودیت قیمت قرارداد را تعیین می کنند. با این نوع قرارداد ساخت، مالک ملک از قیمت قرارداد فراتر نخواهد رفت. هرگونه هزینه مواد یا نیروی کار بالاتر از آن قیمت باید توسط پیمانکار تأمین شود. گاهی اوقات، نوع دیگری از قرارداد ساخت نیز ممکن است شامل مقررات GMP باشد. به عنوان مثال، یک قرارداد به اضافه هزینه می تواند بندی را شامل شود که کل هزینه ها را به حداکثر قیمت تضمین شده محدود کند.
قرارداد حداکثر قیمت تضمینی (GMP) چگونه کار می کند؟
قراردادهای ساختمانی معمولاً حداکثر قیمت تضمینی را دارند. اساساً، این هزینه برای پروژه محدودیت ایجاد می کند (یعنی کار نمی تواند از فلان مبلغ بیشتر شود).
تا اینجا با مبحث قرارداد حداکثر قیمت تضمینی (GMP) چگونه کار می کند آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
قرارداد حداکثر قیمت تضمینی (GMP) چیست؟
حداکثر پرداخت تضمین شده یک قرارداد حداکثر قیمت تضمینی محدودیت یا حداکثر قیمت را تعیین می کند که مشتری مجبور به پرداخت پیمانکار یا پیمانکار فرعی خود است، صرف نظر از هزینه های واقعی انجام شده. در ساده ترین شکل، یک قرارداد با قیمت حداکثر تضمین شده به راحتی محدودیتی در قیمت قرارداد قرار می دهد که نمی توان از آن فراتر رفت. هزینه های فراتر از حداکثر قیمت تضمینی ممکن است توسط پیمانکار یا شرکت فرعی تأمین شود.
قراردادهای GMP برای مشتریان جذاب است زیرا میزان قابل توجهی از خطر را متوجه طرف انجام دهنده کار می کند. به علاوه، قیمتی شفاف و قابل فهم ارائه می دهد. هر هزینه ای که بیش از رقم داده شده به مشتری باشد، توسط پیمانکار پروژه پرداخت می شود.
تا اینجا با مبحث قرارداد حداکثر قیمت تضمینی (GMP) چیست آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
اضافه کاری
اگر اضافه کاری وجود داشته باشد یا مشکلی پیش بیاید – مشتری می تواند با اشاره به حداکثر قیمت تضمین شده ادعا کند که هیچ پرداخت اضافی تضمین نمی شود. در عین حال اگر پروژه با مبلغ کم تری تمام شود، سود آن به مالم نخواهد رسید.
(به هر حال، این فقط حداکثر قیمت است – نه قیمت واقعی). اگرچه، بسته به شرایط توافق، این پس انداز ممکن است تقسیم شود. به هر حال، معمولاً ایده خوبی است كه به پیمانكاران و پیمانكاران فرعی انگیزه دهید تا كار را به موقع و با بودجه ی کافی تمام كنند.
به طور خلاصه: کل GMP به طور کلی شامل هزینه کار، مواد و سربار، به علاوه درصدی از این هزینه به عنوان سود است. هزینه کل مشتری می تواند کمتر از حداکثر قیمت تضمین شده باشد، اما هرگز بیش از حد نخواهد شد.
چگونه جدول ارزش ها با قرارداد GMP کار می کند
پیشنهاد حداکثر قیمت و برنامه ارزشها یک پیشنهاد برای یک قرارداد حداکثر قیمت تضمینی شامل یک برنامه ارزشها خواهد بود. برای تعیین GMP برای پروژه، از جدول مقادیر برای تقسیم هر کار یا کار به موارد خطی استفاده می شود. (کار زیربنایی، سپس سقف سازی، سپس سایدینگ، و غیره) سپس مشتری و تیم مدیریت برای هر یک از این موارد خط تخمینی را تعیین می کنند، که اغلب از پیمانکار یا پیمانکار فرعی آنها دریافت می شود.
از دید مشتری ، GMP بهتر است برای هر مورد اعمال شود. دانستن محدودیت دقیق برای هر مورد خط به سهولت حسابداری کمک می کند و پس انداز هر مورد از خط ممکن است مستقیماً به دست مشتری برسد. از نظر پیمانکار یا شرکت فرعی، آنها یک قیمت حداکثر تضمین شده برای کل پروژه را ترجیح می دهند. به این ترتیب، اگر یک مورد از بخش به زیر قیمت برسد و دیگران از آن استفاده کنند، آنها به راحتی می توانند هزینه ها را در چندین مورد بخش جابجا کنند.
تا اینجا با مبحث چگونه جدول ارزش ها با قرارداد GMP کار می کند آشنا شدید و پیشنهاد می کنیم تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه باشید.
فواید
برنامه سریع از آنجا که یک قرارداد با قیمت حداکثر تضمین شده، قیمت قرارداد نهایی را زودتر محکم می کند و این روند مناقصه را تسریع می کند. همچنین به دست آوردن سرمایه برای پروژه شما آسان تر می شود – وام دهندگان ساخت و ساز عدم اطمینان را دوست ندارند. در نتیجه، این امر همچنین می تواند به تسریع برنامه زمان بندی پروژه کمک کند.
کاربر گرامی شما در حال دیدن مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری هستید.
مشوق های پس انداز
همانطور که قبلاً ذکر شد، بیشترین خطر تحت قرارداد GMP به سمت طرف انجام دهنده کار می رود. این امر انگیزه اولیه را به پیمانکاران و زیرمجموعه ها می دهد تا هزینه ها را کاهش دهند و کار آنها را قبل از برنامه انجام دهند. صرفه جویی در هزینه می تواند به طرق مختلف انجام شود. اما، مشتریان معمولاً موافقت می کنند که در پس انداز هزینه سهیم شوند. با مشارکت در جوایز احتمالی کار کم هزینه و کارآمد ، همه افراد را به همکاری و ایجاد ذهنیت تیمی ترغیب می کند.
امیدواریم تا اینجا از خواندن پست انواع قرارداد های پیمانکاری اطلاعات مفیدی کسب کرده باشید.
معایب قرارداد GTM
گزارش نادرست هزینه
اگر مشتری بخواهد از مزایای کاهش هزینه بهره ببرد، حسابداری باید مشخص و شفاف باشد. هرچه پروژه ساخت بزرگتر باشد، هزینه و زمان بیشتری برای بررسی صحت هر برنامه پرداخت نیاز دارد. یکی از راه های مبارزه با این مسئله استفاده از یک نرم افزار مدیریت ساخت مبتنی بر ابر است. با این کار مشتری می تواند جزئیات هزینه مستقیم و به روز را برای هر مرحله از فرآیند در اختیار داشته باشد.
افزایش ریسک پیمانکار فعالیت تحت قرارداد GMP بیشترین خطر را به طرفین انجام دهنده کار منتقل می کند زیرا آنها مجبورند بیش از حد هزینه خود را بخورند. برای کاهش این خطر چه کاری می توان انجام داد؟ اول از همه، یک پیمانکار یا شرکت فرعی می تواند هزینه بیشتری را پرداخت کند. خطر بیشتر باید منجر به پاداش بیشتر شود. بدیهی است که این یک پیشنهاد خطرناک است – به ویژه هنگامی که روند اعطای قرارداد با پیشنهاد مناقصه انجام شود.
حداکثر قیمت های تضمینی یکی از ویژگی های مشترک در قراردادهای ساختمانی است و بهترین آنها برای پروژه هایی با تعداد ناشناخته است. به عنوان مثال، ساخت یک زنجیره خرده فروشی با برنامه هایی که بارها و بارها مورد استفاده قرار گرفته است.
از اینکه تا انتهای پست انواع قرارداد های پیمانکاری با ما همراه بودید متشکریم و امیدواریم از مطالعه مقاله انواع قرارداد های پیمانکاری بهره لازم را برده باشید.
